نباید تر و خشک با هم بسوزند
جداسازی یا تفکیک زباله اساساً به معنای نگهداری زبالههای مرطوب و خشک بهصورت جداگانه است، بهطوری که زبالههای خشک بتوانند وارد چرخه بازیافت شوند و نباید تر و خشک با هم بسوزند زیرا :
تفکیک زباله از آزادسازی گازهای گلخانهای در هنگام تخلیه کردن زبالهها در محل دفن آنها جلوگیری میشود.
تفکیک زباله موجب افزایش سرعت روند بازیافت زباله خواهد شد.
اگر جداسازی در مبدأ تولید زباله مثل خانه، بیمارستان، مدارس و غیره انجام شود، هزینههای تفکیک کاهش پیدا میکند و به چرخه بازیافت نیز سرعت میبخشد.
تولید کمپوست جهت رشد گل و گیاهان.
زبالههای خطرناک، مثل زباله های بیمارستانی و پسماند باتریها باید جدا از زبالههای خشک و تر قرار بگیرند چون اگر برای دفع زبالههای خطرناک، اصول ایمنی رعایت نشود خطرات زیادی بر روی محیط زیست بر جای میگذارد.
صرفهجویی در مصرف منابع طبیعی، چون برای تولید محصولات جدید به جای اینکه به سراغ مواد خام برویم از همان مواد بازیافتی استفاده می کنیم.
صرفهجویی در مصرف انرژی، هرچند که برای بازیافت زباله هم باید انرژی مصرف شود ولی انرژی لازم برای بازیافت زباله از انرژی لازم برای تولید محصولات جدید از مواد خام خیلی کمتر است مثلا تولید آلومینیوم از آلومینیوم بازیافت شده نسبت به تولید آلومینیوم از سنگ معدن، ۹۰ درصد انرژی کمتری لازم دارد.
نیاز به فضای کمتر برای دفن زباله، با بازیافت زبالهها، فضای کمتری برای دفن زبالهها مورد نیاز است.
شیشه معمولی را می توان به تعداد زیادی بازیافت کرد چون شیشه هیچ وقت دچار فرسودگی نمیشود مثلا هر بطری نوشابه برای مصارف خانگی میتواند تا ۱۵ بار بازیافت شود. از طرفی قیمت تمام شده شیشههای بازیافتی از شیشههای نو خیلی کمتر است. شیشههای سبز و قهوهای رنگ نوشابه از مواد قابل بازیافت به شمار میروند. بازیافت یک تن شیشه یعنی صرفهجویی در مصرف حدود یک تن مواد معدنی دیگر.