امروز : دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲
تا نام تو برده می شود، چراغهای صلوات، در جان لحظه ها فروزان می شوند. تا فضیلتی از تو گفته می شود، دلها از بوی گل محمدی زنده می شوند. یاد نویدبخش تو، دربهای صبح را به رویِ ما می گشاید. قرآن تو، نزدیکترین راه رهایی است و نهج الفصاحه ات، پاکترین مبحث بندگی.
قرآن، معجزه ای است که از دستهای روشن تو به ما رسید و مرهمی شد بر داغ های همه روزه بشریت.
نهج الفصاحه، سرزمین پهناور دوستی است، زمزمه های بهاری گنجشکان بر درخت است که روبه روی لحظات خستگی انسان، قد میکشد.
دنیا، شاداب و جوان می ماند؛ اگر سطری از اندرزهای تو را به کار بندد؛ همچنانکه منبر و مسجد و مأذنه از ذکر و نام تو فعال مانده اند.